در بینش اومانیستی آزادی انسان ها می تواند حد و مرزهای معتقدات دینی را نادیده بگیرد و این آزادی عنان گسیخته جایی برای تکلیف ، مسئولیت و رعایت مصالح عمومی باقی نمی گذارد.هنگامیکه معیار و میزان همه چیز انسان خودمحور قرار داده شود نتیجه چیزی جز پوچ گرایی در صحنه روح ، ذهن و عملکرد نخواهد بود.

در این میان جوامع غربی با پیشی گرفتن از دیگر ملت ها و با جا انداختن تفکر انسان محوری ، استفاده از هر لذتی را بر فرد آزاد دانسته اند.این جوامع مصرف گرایی را واجب و لذت های حیوانی را جایز می دانند.

اما چرا در حال رواج چنین تفکری هستند؟

از عمده ترین دالایل می توان به جدایی مردم از سیاست به واسطه مشغول شدن با مسائل اخلاقی نام برد زیرا وقتی اذهان ، اعضا و جوارح از عقاید دینی فاصله بگیرد و یا هنگامیکه جوان درگیر مسائل جنسی و اعتیاد گردد دیگر نسبت به سیاست و منفعت طلبی سیاستمداران بی تفاوت می گردند و این قانونی نانوشته است که غرب در حال ترویج آن است.امروزه جامعه مدرن غرب زن را به بردگی جنسی کشانده و روابط خارج از عرف را بر وی تحمیل می کنند و بی شمار فرزند نا مشروع را تک والد و یا حتی بدون والدباقی می گذارند.همجنس بازی را قانونی دانسته و تجاوز به کشورهای بی گناه را حق خود می دانند.اقتصاد سرمایه داری و بدون پشتوانه را اصول می دانند.

اما بعد از انقلاب اسلامی و تویج فرهنگ عدالت خواهی از ایران به ذیگر کشورها ف غرب مخصوصا آمریکااین اندیشه ناصواب خود را از طریق سیاست نا درست روسای جمهور سابق در میان جوانان ایان رواج دادند و امروز بع از گذشت سه دهه جمهوری اسلامی ایران در عین جوانی در حال پیر شدن است مانند جوانی که موهای سرش در حال سپید شدن است.مروجان این اندیشه از تجربه خود به درستی استفاده کردند و جوانان کشور را درگیر مسائل اخلاقی ، درآمد نامشروع ، اعتیاد و ... کردند تا نسبت به سیاست خود بی تفاوت باشند.مانتوهای تنگ و کوتاه ، ساپورت ، روسری های کوچک برای دختران و لباس های پاره ، گردنبند های شیطان پرستی برای پسران توسط مد گرایی چون ابری تیره بر جوانان دهه سوم انقلا سایه افکنده است.

و اما وظیفه ما بعنوان یک جوان متدین ، متعهد و دانشجوی ایرانی چه می تواند باشد؟

اعتبار اجتماعی نهاد دانشگاه پشتوانه اثر گذاری بر تحولات است.یعنی دانشگاه  بواسطه اعتبار و احترامی که در جامعه داشته و دانشجو که نقش مطالبه محوری دارد می تواند در برابر تبلیغات سوء تاثیر خود را بگذارد.اگر هر دانشگاهی از چندین تشکل تشکیل شود و هر تشکل بصورت تشکیلاتی در میان خانواده و دوستان نفوذ و از دلایل و ادراکات مناسب با سن و تفکر جامعه استفاه کند بسیار موثر تر از مشت گره کردن و شعار دادن است.اگر در مقابل اشتباهات مذهبی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی از قدرت علمی دانشگاه و پتانسیل مطالبه گری دانشجو استفاده شود می توان یک مسئول متخلف را به چالش کشاند و این امر در حالی صورت می گیرد که کشور ما  گذار از سنت به مدرنیته را تجربه می کند. کشوری که با شعا استقلا آزادی جمهوری اسلامی توانست تخت شاهنشاهی را به زیر بکشد و دست طمع بیگانه را از منافع ملی قطع نماید و همین امر سبب گردیده است تا ایران کانون توجه دیگر کشور ها قرار بگیرد.دیروز با جنگ سخت جان هم وطنانمان را از ما گرفتند و امروز بواسطه جنگ نرم در حال دزدیدن دین ف عزت و سربلندی ما هستند.بوسیله یک دولت برهنگی فرهنگی و بوسیله دولتی دیگر فرهنگ برهنگی را بر ملت ما تحمیل کردند.بنبراین نیاز است تا دانشجویان با تجربه پررنگ در انقلاب اسلامی و حضور موثر در هشت سال دفاع مقدس با تمام فدرت در مقابل سکولاریزه کردن کشور توسط مسئولان خود فروخته بایستند و با مشارکت فعال تکلیف خود را نسبت به سرنوشت خود و عموم جامعه به انجام برسانند.

از دیگر عوامل حضور جوانان تحصیلکرده می توان به تفاوت میان واقعیت و اصول نام برد.دانشجو از وضع نا مطلوب احساس شرمساری می کند، جنبش دانشجویی را فعال کرده و به دنبال یک جنبش سیاسی فعال می گردد زیرا هیچ هدفی جز بازسازی سراسری جامعه او را ارضا نمیکند.

اما از این نکته نباید غافل شد که نهاد دانشگاه  و یا یک تشکل دانشجویی به تنهایی نمیتواند به آرمان های خود دست پیدا کند و این امر با وحدت میان حوزه و دانشگاه به سرانجام می رسد.

بله می توان با وحدت میان حوزه و دانشکاه بواسطه قدرت دینی طلاب و آرمان خواهی دانشجویان بر هر قدرتی غلبه کرد.